PNR ve Dicle ile keyifli bir akşam yemeğinin ardından sohbet-muhabbete farklı bir ortamda devam etmek için Asmalımescit'te Mar Group'a bağlı Tor-ro'ya gittik. İspanyol mutfağına özel spesiyalleri, sangriası, özellikle de paella ve orjinal tapasları ile meşhur olan bu mekan, aslında çok hoş bir konsepte sahip. Fakat aradan geçen 1-2 saat sonra üzerimize sinen balık ve kızartma kokusu, bize zor anlar yaşattı. İstiklal'in can alıcı soğuğunda üstümüzdeki koku dumanını yok etmek için bir aşağı bir yukarı turladık. Aslında ben yemeklerinden ziyade içeceklerine değinmek istiyorum Tor-ro'nun. Dicle önce cafe latte istedi. Garson, tüm güler yüzüyle olmadığını söyledi. Mönüyü tekrar alan Dicle, bu sefer limonata istedi. Garsonun yüzü bir anda allak bullak oldu ve limonatanın da olmadığını söyledi. Mönüden arka arkaya seçtiği iki içeceğin de olmaması Dicle'yi ufak çapta bir bunalıma sürüklediği için, "Ben hiçbir şey içmeyeceğim" o zaman diyip kenara çekildi. Bunun üzerine garson inisiyatif kullanarak, Dicle'ye meyve kokteyli ikram etti. Evet, bu çok güzel bir jest. Ama saatler daha 22.00'yi bile göstermeden, içecek mönüsünden seçtiğimiz 2 alternatifin stokta kalmamış olması biraz garip değil mi? Her şeye rağmen misafirperverlikleri için teşekkür ediyoruz. Meyve kokteyli jesti yapmaya da bilirlerdi. Değil mi?
100. izleyenim hosgeldin bloguma :-))) sevgiler
YanıtlaSil